“Hallo Bert, Wij zijn in Jerevan. Groet, Anahit”
Als ik dit berichtje op mijn telefoon binnenkrijg, voel ik opluchting. Eindelijk! Anahit gaf leiding aan de naschoolse opvang in Askeran, een plaatsje in de enclave Nagorno-Karabach. Ze is een directe collega, die ik meerdere keren heb ontmoet op mijn reizen. Haar laatste bericht was “Overal om ons heen wordt er geschoten, het is oorlog. Wij zitten in de kelder. Bid voor ons!” Daarna was er geen contact meer. Nu is ze gelukkig veilig.
Vertrek uit Nagorno-Karabach
Anahit vertelt dat ze er twee dagen over heeft gedaan om naar Jerevan, de hoofdstad van Armenië te reizen. Ze verblijft nu tijdelijk in het huis van een kennis. “Het vertrek was verschrikkelijk. We hadden geen tijd om spullen te pakken en er was ook geen ruimte om spullen mee te nemen. Eén tas, dat is alles wat ik nu nog heb. Maar God zij dank dat we het overleefd hebben. Al onze medewerkers zijn veilig. Behalve de man van Armine. Niemand weet waar hij is. Hij was bij de benzine opslag toen die explodeerde… We bidden voor haar.
Alles hebben we moeten achterlaten. We kunnen niet meer terug. De spullen doen er niet toe. Maar we laten daar ook ons leven achter; de graven van ons voorouders; onze geschiedenis; onze eeuwenoude kunst. Nu zijn daar onze vijanden. Zij zullen alles vernietigen. Heer geef ons de kracht om dit te overleven!”

Vluchteling in Armenië
Beddentekort
Ondertussen heb ik ook regelmatig contact met Albert, directeur van Mission Possible Armenië. Hij wordt constant gebeld door vluchtelingen uit Nagorno-Karabach. Hij vertelt me: “Een groot probleem is op dit moment zijn de slaapplekken. Mensen overnachten bij familie of kennissen en er wordt overnacht in leegstaande huizen in de dorpen, maar er zijn geen bedden en er is geen beddengoed. Wat kunnen we daaraan doen?” We spreken af dat we direct aan de slag gaan met deze noodgevallen. Albert gaat bedden en beddengoed kopen en beschikbaar stellen voor de mensen die het nodig hebben. Ik maak de eerste transactie voor deze noodhulp via de bank naar Mission Possible Armenië over.
Noodhulp

Aren, van AMAA, deelt voedsel uit
Daarnaast geven we als Mission Possible Nederland een donatie aan AMAA, de andere organisatie waar we nauw mee samen werken. Aren, onze collega bij AMAA, is erg blij met onze betrokkenheid “Onze opvanglocaties stromen vol. Iedereen helpt mee op de mensen op te vangen. We delen maaltijden uit en geven als het nodig is medische hulp. Voor de kinderen wordt een programma georganiseerd. En we hebben al contact gelegd met de scholen hier, zodat de kinderen zo snel mogelijk lessen kunnen volgen. Er zijn foto’s gemaakt, ik zal je die opsturen. Deel ze met je achterban, zodat zij zien wat hier gebeurd.”
Komende winter
De opluchting omdat onze medewerkers veilig zijn, maakt langzamerhand plaats voor een gevoel van bezorgdheid. Ik zie op het nieuws hoe groot de vluchtelingenstroom is, en ik hoor de verhalen hoor over hoe weinig ze mee hebben kunnen nemen. De winter staat voor de deur. Armeniërs zijn gastvrij; maar als er straks weinig eten is en het koud wordt, worden de omstandigheden zwaar. Er zal veel hulp nodig zijn. Als Mission Possible gaan we er alles aan doen om deze mensen te helpen.

Activiteit voor kinderen van vluchtelingen

Er wordt soep uitgedeeld

Verdriet om de impact van de vlucht

Onze collega’s van het Emergency Response Team