Hallo, ik ben Merit en ik ben 16 jaar. Afgelopen herfstvakantie was ik op werkvakantie in Slatina, Bulgarije. We gingen kinderwerk doen waarbij we verschillende activiteiten deden zoals tekenen, verven, schminken en nog veel meer. We speelden met kinderen en hielden baby’s vast, hier genoot ik heel erg van!
Op den duur had ik een baby vast waarvan ik dacht dat het van een moeder van 16 jaar was, het meisje bleef constant in de buurt en zij voedde het baby’tje.
Later in de week kwam Bogomila bij mij en het baby’tje staan. Zij is één van de Roma mensen die bij Mission Possible werkt, hierdoor kan zij Bulgaars en Engels. Zij vertaalde voor mij en zo kon ik met het meisje praten. Het kindje dat ik vast had was niet van haar, maar van haar moeder. Haar eigen baby’tje lag namelijk in het ziekenhuis omdat het te klein was en het kindje dat ik vast had, was haar zusje. Hun moeder kon, omdat ze aan het werk was, niet de hele tijd voor het kindje zorgen en het voeden dus daarom deed de zus het.
Ik was echt in shock toen ik dit hoorde. Het besef dat ik mijn eigen kindje in een groot ziekenhuis alleen laat en voor mijn kleine zusje zou moeten zorgen, omdat mijn moeder moet werken vind ik echt bizar. Al helemaal met het besef dat in Nederland beide ouders de hele dag bij het kind zouden zitten in het ziekenhuis en dat zij dat hier gewoon niet konden. Toen ik dit hoorde voelde ik echt zo bizar veel onrecht, het moet toch gewoon overal normaal zijn dat je bij je eigen kind kan zijn in het ziekenhuis en niet voor je zusje hoeft te zorgen omdat je anders geen eten hebt!!
Ik merkte echt dat ik dankbaar werd van het feit dat je in Nederland gewoon bij je kind kan zijn zonder dat er consequenties zijn. Ik bid en hoop echt dat het kindje snel weer bij de moeder is, want dat is het minste wat je zo’n iemand gunt.