Leen van Dijke vertrekt als voorzitter
8.760 keer tandenpoetsen. 4.350 keer naar bed gaan. 12 jaar. Dat is een lange periode. Daarin kun je veel bereiken. Veel verschillende doelen stellen. Je tijd om vele manieren inzetten. Leen van Dijke koos ervoor om zijn kostbare tijd in te zetten voor Mission Possible. En daarmee bereikte hij veel als voorzitter van onze stichting. Net als Bert Dokter, de directeur, en de andere bestuursleden ging het Leen om hulp verlenen. Een duidelijke visie op wat Mission Possible Nederland moet zijn. Niet een groot kantoor en fancy organisatie hier in Nederland, maar hulp verlenen direct vanuit het werkveld. Praktische Evangelisatie. Want hulpverlening is een arm om je schouder als je het niet meer ziet zitten. Een pakket vol met voedsel als je geen eten hebt. Een doos babyspullen als je net bevallen bent. Reparatie van je huis als het kapotgeschoten is.
Werkbezoeken
Het werkveld kent Leen goed. Minstens een keer per jaar ging Leen, op eigen initiatief en eigen kosten, mee met Bert. En dan was hij op het veld. In Armenië, in het conflictgebied. In Rusland, bij de jonge moeders in heftige woonomstandigheden. In de riolen van Jekaterinenburg op zoek naar kwetsbare kinderen om hen op de hulp van Mission Possible te wijzen. Overdag naar de armste gebieden en heftigste situaties waar Mission Possible aanwezig is. Oke, Leen wilde wel overnachten in een fatsoenlijk hotel. Maar die betaalde hij ook zelf, dus dan kan dat ook.
Leen kent heel veel mensen. En heel veel mensen kennen Leen. Dat was een grote plus voor Mission Possible. Daardoor kreeg onze stichting snel een groot netwerk en bekendheid.
Nieuwe voorzitter
Het zijn grote schoenen om in te gaan staan, maar Matthijs de Snoo durft het aan. ‘Het is super gaaf om te zien hoe Mission Possible is gegroeid, mede door Leens inzet. Hij wist deuren te openen op belangrijke momenten. De groei die Mission Possible de afgelopen jaren liet zien, hopen we door te kunnen zetten.’ Wij als Mission Possible kijken vol vertrouwen naar de komende periode. Al zullen we Leen wel gaan missen. Gelukkig mogen we altijd bellen.