Toen we Maxim een aantal jaren geleden leerden kennen, was hij een boos jongetje. Als jongste in een gezin van vijf kinderen heeft hij het niet makkelijk. Altijd moet hij vechten voor zijn plekje.
Dat zagen we terug in zijn gedrag op de Bijbelclub, hij probeerde op verschillende manieren de andere kinderen te kwetsen. Hij was agressief en onaardig tegen de andere kinderen. We hebben, hoe moeilijk het soms ook was, altijd gereageerd met liefde.
En elke keer weer kwam hij naar de club om te luisteren naar de Bijbelverhalen. Hij hoorde over de barmhartige Samaritaan. En over de tien melaatsen, waarvan er eentje terugkwam om Jezus te bedanken. We spraken met hem en de andere kinderen over wat God voor ons gedaan heeft en over hoe we Hem daarvoor dankbaar kunnen zijn. We hebben met Maxim gebeden en nu, een aantal jaren later, kunnen we zien en zeggen dat God met hem aan het werk is.
Maxim met zijn nieuwe jas
De grootste verandering bij Maxim kwam toen de oorlog begon en hij nog meer tekortkwam. We hebben nu al een aantal keren kleding en andere spullen bij hem in het dorp uitgedeeld. Dit heeft hem geraakt, en hij is niet alleen zachter geworden, maar helpt nu ook bij het werk van de kinderbijbelclub. Dankzij de hulpgoederen zien Maxim en andere kinderen dat God ook echt zorgt.
We zijn dankbaar dat we, ondanks de afschuwelijke situatie, toch elke keer weer iets kunnen delen van Zijn liefde.
