Oksana Khalitova, 33 jaar oud, woont in Toboelsk en is moeder van vier kinderen. Drie van hen – Radzjan (9), Milena (4) en Artem (2) – verblijven samen met haar in het Mission Possible opvanghuis. Haar oudste zoon van 14 jaar zit op een sportinternaat. Oksana kwam bij ons op verzoek van de jeugdzorg. Ze had een jaar lang alcohol gebruikt en liet haar kinderen soms dagenlang alleen. Toch wilden de autoriteiten haar niet meteen haar ouderlijke rechten ontnemen. Want Oksana was, ondanks alles, altijd een liefdevolle moeder geweest.
Wat bracht haar dan tot dit punt?

Oksana met haar kinderen
Oksana groeide op in een warm gezin, met liefdevolle ouders. Vooral de band met haar moeder was sterk. Toen haar partner haar verliet en ze er alleen voor kwam te staan met vier kinderen, was het haar moeder die haar hielp. Ze verkocht haar huis en verhuisde met Oksana en de kinderen naar Toboelsk. Ze woonden in huizen naast elkaar, en samen bouwden ze een nieuw leven op.
Maar iets meer dan een jaar geleden overleed haar moeder na een periode van ziekte. Voor Oksana was dit verlies ondraaglijk. Ze verloor niet alleen haar moeder, maar ook haar steunpilaar, haar beste vriendin. De leegte en het verdriet werden te groot. Ze begon te drinken om de pijn te verdoven. Eerst alleen, later in het gezelschap van anderen die ook hun toevlucht zochten in alcohol. Ze verdween soms dagenlang van huis. Buren sloegen alarm toen ze de kinderen hoorden huilen en merkten dat Oksana niet thuis was.
De jeugdzorg kwam in actie. Maar in plaats van haar kinderen meteen uit huis te plaatsen, boden ze haar een kans: een verblijf in ons Centrum. Oksana stemde toe. Toen ze bij ons aankwam, zagen we het meteen – haar ogen spraken van diepe pijn, eenzaamheid en angst. Ze was niet verloren, ze was gewond.
We zijn begonnen met het helen van haar hart. Het verlies van haar moeder, de angst voor de toekomst, het gevoel van falen – alles kwam naar boven. Oksana komt uit een moslimfamilie en bezocht vroeger trouw de moskee. Toch is ze open voor het geloof. Ze woont onze bijeenkomsten bij, leest in de Bijbel die ze zelf heeft gevraagd, en zoekt gebed als ze het moeilijk heeft. Haar zoon Radzjan gaat graag mee naar de kerk en volgt de zondagsschool. Oksana moedigt hem aan en staat open voor zijn keuzes.
Ze beseft nu dat ze haar kinderen meer liefheeft dan de alcohol. Ze wil veranderen, voor hen. Van het Mission Possible team krijgt ze steun, advies en begeleiding. Ze leert opnieuw moeder zijn, maar ook vrouw zijn – sterk, waardig en geliefd.
Oksana is nog onderweg, maar ze heeft de eerste stap gezet. Ze heeft gekozen voor hoop, voor herstel, voor haar kinderen. En dat is het begin van een nieuw verhaal.